Bu bir kısa öyküler, öyküler koleksiyonu, sadece yedi tanesi var ve hepsi birinci tekil şahıs ağzından yazılmış diyebilirim ama ben kitabı farklı görüyorum. Benim için bunlar sadece hikayeler ve en önemlisi sadece karakterler değil, benim için onlar insan. Yaşayan insanlar. Et ve kandan.
Lyudmila, Paul, Jean ve isimsiz diğerleri kendileri hakkında konuşuyorlar. Hemen hepsi karanlıkta, gece ya da gündüzü geceden ayırt etmekte pek iyi olmadıkları bir anda konuşurlar. Kendilerini anlamaya çalışarak kendilerini ifşa ederler, ruhlarını açarlar. Herkes başarılı olmuyor ama denemek bile empati kurmamı sağlıyor.
Kendi karakterlerinizle empati kurduğunuzu söylemek muhtemelen çok acıklı ama tekrar ediyorum: benim için bunlar karakter değil, insanlar, gerçek insanlar, bugün size sunduğum yeni tanıdıklarım.
