Değerli bir rüya gördüm — kendimi küçük görmek.
Örneğin, beş yaşında. Arsız, yürümeye başlayan çocuk, saman rengi saçları güney güneşinde yanmış. Tırtıllarla konuşmayı severdim. Onlara sorular sordum ve sabırla cevaplarını bekledim. Tırtıllar kıvrıldı veya sürünerek uzaklaştı. Sessiz kaldılar.
Kendimi on yaşında görmek istedim. Komik, köşeli, çekingen. Omuzlarda uzun ince örgüler ile. Babam bir pikap aldı ve günlerce masal dinledik. Bir standa bir vinil plak koydular, özel bir düğmeye bastılar; nefeslerini tutarak dikkatli bir hareketle zarı indirdiler. Ve dinlediler, dinlediler, dinlediler.
Kendimi küçük görmeyi o kadar çok istiyordum ki bir gün alıp çocukluğumla ilgili bir kitap yazdım. Ailem ve arkadaşlarımız hakkında. Aile ve arkadaşlar hakkında. Doğduğum şehir hakkında. Orada yaşayan insanlar hakkında.
“Manyunya” kalbimde tuttuğum ışıktır. Seninle seve seve paylaştığım o güzel şey.
Değerli bir rüya gördüm — kendimi küçük görmek.
Görünüşe göre hayalim gerçek oldu.
Artık kesin olarak biliyorum — rüyalar gerçek oluyor.
Mutlaka gerçekleşecektir.
Sadece gerçekten istemen gerekiyor.
