Görünüşe göre, hepsi aynı anda başarılı değil ve ağırlıklı olarak köylü, pratik olarak okuma yazma bilmeyen bir nüfusa sahip bir ülkede üretim üssü olmadığı için kimse onları burada özellikle beklemiyor.
Kaderin bükülmelerinden ve dönüşlerinden sonra, mucit, Genelkurmay’ın istihbarat departmanından bir teklif alarak askeri bir yetkili olmaya karar verir. İcat etmeye devam ediyor ve bu da onu, yeni doğanları tahttan uzaklaştırmak isteyen rakipler ve ileri gelenler için bir hedef haline getiriyor: Allah korusun, pastadan paylarını alacak. Bu tür «iyi dilekler» başka bir numara düzenler ve bunun sonucunda bir hastane yatağında kalır. Ancak burada bile neşeli mucit zaman kaybetmez, yüksek lisans tezini savunur ve icat etmeye devam eder. Hastaneden ayrıldıktan sonra işsizdir ve Habeşistan’a bir görev düzenlemesi talimatı verilir.
