Трындец

“… Tryndets beklenmedik bir şekilde geldi.

Kasvetli bir sonbahar sabahı kapı zili çaldı, Paşa açtı ve orada — merhaba! — tüm kaba görünümüyle tam bir Tryndets: ıslak bir yağmurluk, yıpranmış botlar, kesilmemiş saçlar, solgun bir yüz ve çökük yanaklar.

Tryndets soğuktan titriyordu ve açıkçası acıkmıştı.

— Bırakacak mısın? Yoksa kendim mi gireyim? soğuk bir sesle sordu. … «