Один неверный шаг

«Karışma!» — diye bağırdı iç sesim ama onun yerine çocuğu oyun alanından uzaklaştıran bir adam gördüğümü söyledim… Ve başladı! Kendimi neden bu kadar aptalca kurdum?! Ama her şey çocuk içindi. Başına bela gelmesini istemiyordum. Çocuğu bulmaya yardım ettim, bu yüzden hiçbir şeyden pişman olmadım, ama ne yazık ki itiraf etmeye hazırdım: iyi niyetlerle cehenneme giden yolu açıyoruz. Bir yıl önce memleketimden ayrıldım ve bir daha oraya geri dönmeyeceğime dair kendime söz verdim. Ama geri dönmek zorunda kaldım. Ne de olsa, şimdi sevgili kocamın hayatı tehlikedeydi ve ortaya çıktığı gibi, sadece o değil, aynı zamanda artık görmeyi ummadığım oğlum da …