Нет

Yaratıcılığın ana düşmanının politik doğruluk olduğu ve diğer insanların duygularının sıcak bir meta olduğu, pornografinin sanatların en önemlisi olduğu ve ritmik jimnastiğin yeraltına indiği, istenirse bir yetişkinin vücudunun olduğu bir dünyada, hatta küçük bir çocuğa, hatta büyük bir köstebek haline dönüştürülmüş, dünyada 2060 örneğinde, zalim ve deli bugünün dünyasından daha az ve daha fazla değil, altın çağ ölüyor. Sinemayı sonsuza kadar mahveden endüstri işçileri, görünüşte abartılı günlük yaşamlarını sürdürüyorlar ve bu, herhangi bir günlük yaşam gibi, cehenneme dönüşüyor. Yaratıcılığın değeri düşer, insan yaşamı kırılgandır ve var olmanın dehşetini yok saymak imkansızdır.