У добрым творы персанажы намаляваны настолькі сапраўды, што здаюцца рэальнымі людзьмі. Яны па волі аўтара сутыкаюцца з цяжкасцямі, устаюць перад маральным выбарам, рызыкуюць здароўем і нават жыццём.
Што, калі б літаратурныя героі мінулага і сучаснасці, якія пацярпелі трагічную няўдачу, звярнуліся своечасова да псіхатэрапеўта? Зберагла б бацькоў цара Эдыпа ад катастрофы кансультацыя па пытаннях выхавання дзяцей? Разгарнулася б інакш гісторыя Рамэа і Джульеты, калі б яны былі старэйшыя? Можа, Дракулу не разумелі навакольныя, а Валан-дэ-Морта недалюбілі ў дзяцінстве? Ці азначаюць эратычныя фантазіі Крысціяна Грэя з «Пяцідзесяці адценняў шэрага» недахоп у ім мужнасці?
Літаратуразнавец і псіхіятр падвергнулі некаторых вядомых персанажаў мастацкай літаратуры псіхалагічнаму аналізу, каб зразумець, чым тлумачацца іх няўдачы, якія дзівацтвы і праблемы ўніверсальныя для ўсіх, а якія — абумоўлены эпохай.
