Выдавецкі Дом «САЮЗ» прадстаўляе новую аўдыёкніжку – зборнік апавяданняў Людмілы Уліцкай «Дзяўчынкі» ў выкананні Веры Алентавай і Юліі Меньшовай.
Людміла Уліцкая – празаік, сцэнарыст кіно і тэлебачання, аўтар зборнікаў апавяданняў «Сто гузікаў» (1983), п’есы «Мой унук Веніямін» (1988), сцэнарыя фільма «Сястрычкі Ліберці» (рэжысёр В.Грамацікаў, 1990), аповесцяў (1994), «Медэя і яе дзеці» (1996) і многіх іншых. Яна атрымала адну з самых прэстыжных узнагарод у свеце літаратуры — прэмію рускага Букера. Яе кнігі перакладзены на 17 моў, перавыдаюцца з зайздроснай рэгулярнасцю і карыстаюцца нязменным поспехам. У чым сакрэт яе папулярнасці? Тонкі псіхалагізм, цудоўны стыль, душэўнасць? Уменне не толькі расказаць аб загадкавай жаночай логіцы, але і прымусіць адчуць, што яна адзіна дакладная?
Мы прапанавалі адказаць на гэтыя пытанні дзвюм чароўным жанчынам — Веры Алентавай і Юліі Меньшовай. Нам здаецца сімвалічным, што менавіта маці і дачка, прадстаўніцы двух пакаленняў, чытаюць апавяданні пра «Дзяўчынкі», такіх моцных і адначасова безабаронных, якія шукаюць і гатовыя да страт. Гэты ўнікальны праект не помнік «жаночай літаратуры», гэта даніна павагі ўсім «дзяўчынкам».
Тонкі псіхолаг і стыліст, у апавяданнях «Дзяўчынкі» Людміла Уліцкая апавядае пра юных школьніц са «светлага» савецкага мінулага, пра чыстых і неабароненых «жыцейскім досведам» падлеткаў, якія прагна і боязна спазнаюць няласкавы пасляваенны свет.
У гэты зборнік увайшлі апавяданні: «Дар нерукатворны», «Чужыя дзеці», «Бедная шчаслівая Калыванава» ў чытанні Веры Алентавай і «Падкідыш», «Другога сакавіка таго года», «Ветраная воспа» У чытанні Юліі Меньшовай.
© Л. Уліцкая
℗ ІП Вараб’ёў В.А.
℗ ВД САЮЗ
