Бібліяй (з грэчаскай – кнігі) называецца ў хрысціянскай царкве збор кніг, напісаных па натхненні і аб’яўленні Св. Духа праз асвячоных ад Бога людзей, званых прарокамі і апосталамі. Гэта назва ў саміх свяшчэнных кнігах не сустракаецца і ўпершыню прыкладзена да збору свяшчэнных кніг на Усходзе ў IV ст. св. Янам Залатавустам і св. Епіфаніем Кіпрскім. Габрэі свае свяшчэнны. кнігі пазначалі назвамі: пісанні, св. пісанні, запавет, кнігі запавету, закон і прарокі. Хрысціяне новазапаветныя пісанні абазначалі назвамі Евангелле і Апостал.
Біблія раздзеліцца на два аддзелы — Стары запавет і Новы запавет. Да першага належаць кнігі, напісаныя ў дахрысціянскія часы на яўрэйскай мове і шанаваныя святымі як у яўрэяў, так і ў хрысціян. Да другога належаць кнігі, напісаныя на грэцкай мове богаўнатхнёнымі мужамі царквы хрысціянскай – апосталамі і евангелістамі.
Апакаліпсіс (адкрыцьцё) – прароцкая кніга, апошняя ў ліку Новазапаветных кніг. Кніга напісана св. ап. Янам Багасловам на востраве Патмасе, куды ён быў сасланы Даміцыянам за Пасведчанне аб Езусе Хрысце; складаецца з 22-х частак. Мэта адкрыцця суцешыць вернікаў сярод ганенняў і рассеяць клапатлівыя асцярогі іх на рахунак будучыні Хрысціянства, на якое з усіх бакоў апалчаюцца і Юдэі (11:1-17) і язычнікі (11:18-19,20), і ілжэнастаўнікі (13:11- 19). Прадмет яго — лаянка змея, старажытнага спакусніка, з Агнцем Збавіцелем, поўная, канчатковая перамога Ягняці і будучае абнаўленне ўсяго свету. Кніга заключаецца наступнымі сланамі: «Які сведчыць гэта: ёй, прыйду хутка! Амін. Ёй, прыйдзі, Госпадзе Ісусе! Мілата Госпада нашага Ісуса Хрыста з усімі вамі, Амін».
