Трынаццацігадовы Грэгуар добра памятае, як яго першая настаўніца казала пра яго: «Галава як рэшата, залатыя рукі і вялікае сэрца…» Так ён і жыве дзень пры дні: любіць свайго дзеда, займаецца вырабамі і ненавідзіць школу, куды яго кожную раніцу гоняць бацькі .
Аднойчы, даведаўшыся пра тое, што на свеце ёсць ліцэй, дзе хлопчыкі ўвесь час нешта майструюць, ён, зачыніўшыся ў сваім пакоі, піша смешны і кранальны ліст з просьбай дазволіць яму там вучыцца, укладвае ў канверт чарцяжы сваёй першай вынаходкі — машынкі для чысткі бананаў — і… усхвалявана чакае. Можа быць, і сапраўды адзнакі — не самае галоўнае і значна важней ведаць, чаго ты хочаш ад жыцця?
© 2002 Bayard Éditions Jeunesse
© Хоцінская Н., пераклад, 2007
© Ганна «Lumbricus» Сучкова, ілюстрацыі, 2007
© & ℗ ТАА «Выдавецтва АСТ», «Аўдыёкніжка», 2021
